dag 1 en 2

dag 1 (18-7): Aangekomen met de trein in Antwerpen, zonder gecontroleerd te zijn op vaccinatie- of testbewijzen. Rond 14:00 uur gearriveerd in het D. Cristina Guest House, een eenvoudig gasthuis op 30 minuten van het stadscentrum waar ik een eenpersoonskamer heb geboekt met gedeelde badkamer. In de avond een eerste wandeling gemaakt door het centrum. Aangekomen op de grote markt, neem ik, om te eten, plaats tegenover de Brabo fontein rechts van het stadhuis. Het uitzicht is prettig, het gevoel van ultieme vrijheid grandioos, maar de steak met friet niet meer dan een 5,5. Er werd zelfs niet gevraagd hoe ik mijn steak gebakken wilde hebben. Opvallend. Na het eten dwaal ik op gevoel nog wat door het centrum en bezoek in eerste instantie de centrale pleinen. Na een tijdje struinen neem ik plaats op een bankje. Gewoon omdat het kan. Ik probeer me te verplaatsen in het mogelijke leven van een willekeurige wildvreemde voorbijganger. Want wild en vreemd lijkt hij me sowieso. Hierna loop ik richting de haven, waarbij ik suikerrui 2 passeer, het appartement waar ik tijdens mijn vorige verblijf in Antwerpen verbleef. De naam suikkerrui 2 vind ik opvallend met oog op het koloniale slavenverleden van het koningkrijk der Nederlanden. Ik loop langs het water tot de vermoeidheid begint toe te slaan, waarna ik terugga richting het gasthuis. Om 4 uur in de nacht schrik ik wakker met het besef dat ik bij aankomst in het gasthuis omstreeks 22 uur direct in slaap ben gevallen.

dag 2 (19-7): Na mijn ochtendgymnastiek ontbijt ik bij een alleraardigst tentje, waar ik een pot thee met siroop en croissant met jam bestel. Al snel wordt mij duidelijk dat tijdens dit reisavontuur culinair genieten, leven zonder tijdsbesef en ontspannen genieten van schoonheid zwaarder wegen dan het zo gulzig en snel mogelijk vergaren van kennis en informatie. Ik laat me vervolgens bij het toeristeninformatie kantoor verleiden tot een architectuur fietstocht van 30 kilometer, waarvoor ik eerst voor 12 euro een fiets dien te huren. De rest van de middag besteed ik aan deze fietstocht, waarbij ik tal van leuke gebouwen en parken bezoek, voornamelijk aan het begin van de tocht. Rond een uur of 16 neem ik tussendoor pauze op een bankje in de schaduw in een park, waar ik een man met een aantal kinderen een partijtje voetbal zie spelen, terwijl ik een bidon met water en twee snickers verorber. Op de valreep kom ik om 17 uur aan bij de fietsverhuur locatie en behaal daarmee net de ultieme verhuur deadline, om verdere kosten te besparen. Tevens las ik daar een plaspauze in. Ik besluit daarna eerst een pilsje en olijfje op de handschoenmarkt te nemen. Het wordt een duveltje. In mijn lonely planet Europe reisgids vind ik de goede raad voor het vervolg. Eetcafé het elfde gebod, dat in dit geval zijn naam eer aan doet: `gij zult de calorieën die gij verbrand hebt bij het fietsen weer tot u nemen bij het avondmaal, zodat gij niet afvalt, want ge weegt al niet zo veel'. Mij gedwongen voelend dit gebod op te volgen, bestel ik een driegangenmenu voor 20 euro dat zeer smaakvol is. Vooraf een pompoensoep, daarna een runderstoofpotje, om vervolgens af te sluiten met een Brusselse wafel. Lonely Planet had gelijk. Na het eten keer ik huiswaarts, waar ik wederom in slaap val. Als ik wakker schrik, besef ik me dat ik nog het plan had een online reisdagboek aan te maken. Bij deze.