Zagreb

Dag 15: Zagreb in één avond

Ik heb een rustige ochtend en middag in Zadar, omdat ik de bus richting Zagreb pas later neem. Ik ga nog even naar het centrale plein met de kathedraal, waar weer muziek wordt gemaakt. Het ontbijt is een broodje bij de bakker, de lunch een heerlijk mixed grill met worst, kip, burger, etcetera. En een halve liter bier uiteraard. Ik schrijf ook nog wat aan mijn reisverslag, alhoewel motivatie voor het schrijven steeds lastiger wordt in combinatie met het drukke programma. Ik sluit af in Zadar met een klim in de toren, waar ik nog foto’s neem van het uitzicht vanaf daarzo en nog een foto van mezelf laat nemen met Zadar op de achtergrond. De stad waar ik zo veel herinneringen aan heb.

De taxirit naar het busstation en de busreis zelf verlopen saai en niet noemenswaardig. Ik vergeet ditmaal niet mijn leren jas. Het is even zoeken naar het hostel, maar bij aankomst weet ik na het sorteren van mijn tas dat me eigenlijk maar één ding te doen staan. De hoofdstad verkennen. In één laatste avond.

Ik begin op het centrale plein. Het is meteen duidelijk dat ik me in de hoofdstad begeef. Vanuit daar ga ik richting het oude stadscentrum waarbij ik een food market aandoe. Ik loop daar midden door de lokale bevolking met veel vrouwelijk schoon en besluit deze gelegenheid aan te grijpen om hier maar eens mijn maaltijd te scoren. Een goede hamburger en bier die ik naast een aantal Kroatische jongedames verorber. Er is goede muziek op de achtergrond waar ik lekker op mee dijn.

Ik vervolg de wandeling met een bezoek aan het oude stadscentrum dat helaas ook weer in de tralies staat. De sfeer is nog steeds prettig, zeker als ik op een gegeven moment langs de oude stadsmuur loop en uitzicht heb over de stad. Ik eindig de avondwandeling met twee lange wandelingen langs twee groene parkstroken, alles op aanraden van de receptioniste van het hostel. Ik doe daarbij nog een aantal andere gewichtige Zagreb gebouwen aan en sluit af met het concertgebouw, waar een stel alternatieve types die daar aan het buurten zijn me nog even bevragend aankijkt. Ik ben namelijk die gekke zonderling die daar rond de klok van twaalven nog de toerist aan het uithangen is in Zagreb, om de stads essentie te pakken te krijgen.

En dat is ook hoe ik deze reis afsluit. Als een zonderling. Een gekko. Een bohemien. Iemand anders dan alle anderen, alhoewel je dat niet mag zeggen, want dan voelen andere mensen zich bedreigt in hun uniciteit en gooien ze het op een `ja, maar uiteindelijk ben je ook niet zo bijzonder, hoor.’ Jawel, dat ben ik wel. Met de meute heb ik nooit veel gemeenschappelijk gehad. Een gelukkige eenling ben ik die geniet van grenzeloze vrijheid en de sociale exclusie die het gevolg is van die keuze is gaan accepteren. Om dat te vieren neem ik nog eenmaal een biertje op een willekeurig terrasje, alvorens die nacht rond de klok van vijf richting Schiphol terug te vliegen.

Alle foto's en video's volgen spoedig, als ik weer zin heb in deze upload ellende.