Valbonë
Blijf op de hoogte en volg Jeroen
30 April 2024 | Albanië, Valbonë
Dag 4: In Lord of the Rings stijl richting Valbone
Ik trek mezelf om vijf uur in de nacht uit het bescheiden bedje in de 4 bed dorm. Als ik nog voor zessen bij de receptie verschijn hebben ze mijn keycard nodig. Klote, ligt die niet ergens onderaan in mijn backpack? `Ja, we hebben die echt nu nodig, voor de volgende gasten’.Daar gaat mijn ontbijt denk ik dan, tot ik mijn keycard toch nog uit een ander vakje weet te toveren ergens. Het ontbijt is niet veel bijzonders, maar het vult de maag. Daarna op naar het busje richting de ferry.
Het reisgezelschap voor de komende drie dagen bestaat uit Arturo, uit België, Kasja uit Polen, het Ierse koppel en vele andere native Engels sprekers, zoals een vader en zoon duo uit Australië. Alleen de vader van het duo is ouder dan ik, de rest haal ik met ruim tien jaar in.
Ik heb geen enkele verwachting bij de ferry oversteek richting Valbone en zie hem op dat moment eigenlijk vooral als een noodzakelijk kwaad om het water over te steken. De tocht die volgt is daarmee een zeer welkome verassing. De combinatie van invallend zonlicht, een grote dichtheid aan groen op de bergen, het kraakheldere blauw van het water, het grijs van de rotsen, het is een betoverend geheel, wat eigenlijk niet in foto’s of tekst is te vatten. Met het reisgezelschap kom ik tot de conclusie dat het doet denken aan een Lord of the Rings landschap, nou ja, voor het arriveren in Mordor dan uiteraard.
Daarna nog een busje en rond de klok van 14 komen we reeds aan op een hostel met een locatie die niets minder dan een 10 verdient. Volslagen bizar, een spotgoedkoop hostel in the middle of nowhere, in het wonderschoon van de Albanese natuur. Het uitzicht is overweldigend, de bedden zijn goed. Er is helaas geen warm water. Met een aantal anderen besluiten we eerst een duik in het kraakhelder, blauwe water te maken. We worden al gewaarschuwd dat dat niet meer dan vier graden is. Nadat er twee andere zotten het water betreden en zich een stukje door de zon laten meevoeren kan ik natuurlijk niet achterblijven en ga ook een stukje onder en met de stroom mee. De Australische vader geeft aan dat ik niet rauwig hoef te zijn over het feit dat er geen video van me opgenomen is, kijkend naar mijn gezichtsuitdrukking op het moment dat ik door de ijskoude stroom wordt meegevoerd, alsof er messen door mijn huid heen steken. Nu weet ik pas echt hoe de mensen die na het zinken van de Titanic in het water belandden zich hebben gevoeld en dan gedurende uren. Niet te bevatten.
Na het zwemmen gaan we voor een wandeling in de nabije omgeving. Die blijkt wederom adembenemend. De euforie is alom aanwezig in de groep, als we bedenken dat dit nog maar het voorproefje is van de hike morgen richting Teth, met meer diepblauw, heldergroen, zongeel en rotsgrijs.
Het avondeten is lekker, alhoewel het wachten tot 19 uur, zonder inbegrepen lunch, wel lang is. We worden na het lange wachten verwelkomd met twee borden soep met bonen, allerlei andere lekkernijen gevuld met kaas of iet dergelijks, goede salade en zoetigheid na. Dit is een familiebedrijf en dat proef je. Na het eten begint het sterk af te koelen, maar zijn er gelukkig een aantal van de groep brutaal genoeg om te vragen of we in de huiskamer plaats kunnen nemen. Dat mag en in deze warme ruimte sluiten we dag of met huisgemaakte bergthee en nougat chocolaatjes. Zelf blaas ik rond de klok van 23 uur de laatste kaarsjes en rondvliegende kakkerlakken uit, als ik na nog een uurtje in mijn eentje te hebben gelezen in deze huiskamer ook de lakens opzoek. Deze dag verdient rapportcijfer 9.
Video's:
https://youtu.be/psvKdrEsB_I
https://youtu.be/FLAWcCI_Ih8
-
03 Mei 2024 - 21:46
Jolanda:
[e-1f44c], prachtige foto's
-
05 Mei 2024 - 18:46
Elisa Koldenhof :
Wat een super mooie foto’s!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
